ช่วงนั้นถือว่าจิตตกขั้นสุด จากปกติที่ลูกต้องจุ๊บนมจากเต้าล้วน กลายเป็นสลับมื้อกะนีโอเคท ตอนนี้ขวดล้วน เป็นอะไรที่เศร้าใจมาก ใครที่เคยอยู่ ณ จุดนี้ จะเข้าใจมาก ว่าความรู้สึกนั้นเป็นยังไง ลูกกินนม เราต้องมานั่งปั้มนม แทนที่จะให้ลูกดูดเต้า อาทิตย์นึงผ่านไป เหมือนนานเป็นปี ไม่ได้เว่อวัง แต่รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ แต่ก็พยายามจะรักษารอบการปั้ม เพื่อไม่ให้นมลด ป้าหมอแนะนำว่าให้อนุญาติให้ลูกดูดเต้าได้ วันละ 1-2 ครั้ง เพื่อกันลูกลืมเต้า แต่ แต่ แต่ แต่ มีข้อแม้ว่า ตอนที่ลูกดูดนั้น ต้องเต้าเหี่ยวๆเท่านั้น เป็นเต้าที่เอานมออกไปจนหมดแล้ว แต่แล้วลูกก็มีเขว ลืมเต้า เพราะตอนที่ให้ดูดนั้น นางร้องไห้ ถีบๆๆๆๆ หันหน้านี้เต้า โอยยยย อิแม่จะบ้า ปัญหาใหม่เกิด เอานมยัดปากลูกไปร้องไห้ไป
ระหว่างนี้เราก็มาดูอึกันพลางๆ 55 ช่วงที่กินนีโอเคทเป็นอะไรที่ทรมานลูกตอนเบ่งอึมาก นางร้องไห้อย่างมาก พยายามที่จะเบ่ง น่าสงสารมากๆ
ตอนเบ่งอึ อันนี้ไม่รู้จะฮาหรือจะสงสารดี 55 |
รวบรวมอึแต่ละวันที่บันทึกไว้ |
อาหารประทังชีวิต |
เมื่อถึงวันนัด โชคก็ไม่เข้าข้างคนเป็นแม่อีกครั้ง เม็ดเลือดขาวยังเยอะเท่าเดิมอยู่ ป้าหมอบอกว่าอาจจะแพ้นีโอเคทก็เป็นได้ ฮรืออออออ แม่น้ำตาจะไหล ป้าหมอให้เปลี่ยนจากนีโอเคทมาเป็นนูทรามีเจน เอเอ สลับกับนมแม่ แถมป้าหมอยังขู่อีกว่า ถ้าหากไม่ดีขึ้นอีก อาจจะได้ไปกินนมที่นำเข้าจากต่างประเทศนะเออ โอยยย ได้ยินเช่นนี้แล้วขอสลบแพ๊บ
ผลอึวันที่ 6 เมษายน 2558 : กินนีโอเคทล้วน 12 วัน |
เจอกันอีกที 1 อาทิตย์ ลุ้นกันตัวโก่ง